Z końcem grudnia przybyło nam czterech nowych darczyńców. W ten sposób czwórka spośród ośmiorga oczekujących dzieci otrzymała wsparcie. Lista dzieci również nieustannie się wydłuża. Jest to zrozumiałe, z jednej strony mowa o biednym regionie – z drugiej kontekst pandemii pogłębia współczynnik bezrobocia. W tej chwili łącznie programem wsparcia objętych jest 57 dzieci (29 z Tałasu i 28 z Bishkeku).
W grudniu na wsparcie kirgiskich dzieci przekazaliśmy 15 200 zł. Pieniądze pochodziły od “rodziców adopcyjnych”. Wsparcie finansowe jest przekazywane do Kirgistanu średnio co 3 mies.
W grudniu zebraliśmy 3 tys. zł na operację Iriny, która straciła słuch. Pieniądze zostały przekazane na początku miesiąca.
Pochodząca z Tałasu Irina jest w ósmej klasie szkoły gimnazjalnej. Dziewczynka miała problem ze słuchem, ze względu na poważne uszkodzenie błony bębenkowej. Dotąd rodziny nie było stać na operację. Jej koszt wynosił bowiem 50 000 SOM (ok. 650 €). Lekarz od kilku lat wskazywał, że w jej sytuacji konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Irina zamierza przyjąć sakramenty święte, podobnie jak jej mama. Niestety przygotowania do nich zatrzymały się ze względu na koronawirusa. W grudniu wspólnota sióstr (Szkolne Siostry ze zgromadzenia Św. Franciszka) znajdowała się w kwarantannie. Liczba zarażonych osób w Kirgistanie znacznie wzrosła.
Edukacja w Kirgistanie
jest obowiązkowa przez dziewięć lat, od 6 lub 7 do 15 roku życia. Istnieje również klasa zerowa. Mundurek szkolny jest obowiązkowy w szkole podstawowej.
Po czterech latach w szkole podstawowej i pięciu w gimnazjum (młodsza szkoła średnia) system oferuje dwa lata nauki w liceum lub w szkole zawodowej zawodowej, jak również w średniej szkole zawodowej.
Kształcenie średnie rozpoczyna się na poziomie podstawowym średnim, które trwa cztery lata i jest obowiązkowe (w gimnazjum).
Uczniowie mają wtedy wybór między kształceniem wszechstronnym a zawodowym.
Kształcenie kompleksowe (wszechstronne) składa się z dwuletniego programu edukacyjnego (po 9 klasie), którego ukończenie wystawia zaświadczenie („certyfikat”). Wymogiem przyjęcia na studia wyższe jest zwykle posiadanie certyfikatu.
Szkolenia zawodowe (po gimnazjum) oferowane są w ramach trzech rodzajów kursów: trzyletni kurs łączący kształcenie zawodowe i ogólne z przygotowaniem do studiów wyższych, dwuletni kurs łączący edukację zawodową i ogólną (bez przygotowania do studiów wyższych) oraz dziesięciomiesięczny kurs zawodowy (otwarty dla dorosłych).
Kształcenie zawodowe odbywa się w szkołach zawodowych i średnich szkołach zawodowych.
Szkolnictwo wyższe obejmuje uniwersytety, akademie, specjalistyczne kolegia i instytuty.
Kolegia zapewniają stopnie licencjackie (licencjat) przez cztery lata, umożliwiając studentom kontynuowanie studiów magisterskich (magisterium) trwających dwa lata. Oferują także pięcioletni (lub sześcioletni) „stopień zawodowy” (specjalista) na studiach medycznych i architektonicznych. Specjalista i magister otwierają drzwi do studiów doktoranckich (podyplomowych).
Istnieją szkoły rosyjskie i kirgiskie. Poziom w szkołach rosyjskich jest nieco lepszy niż w szkołach kirgiskich. Językiem urzędowym jest kirgiski, który bardzo różni się od rosyjskiego.